Σύμφωνα με τα θεσμικά κείμενα, το Αμυντικό Δόγμα της Χώρας μας είναι «Αποτρεπτικό – Αμυντικό». Οι δύο αυτές λέξεις- έννοιες, είναι ουσιαστικά η συμπύκνωση του θεσμικού κειμένου «Πολιτική Εθνικής Άμυνας» (Π.Ε.Α.). Αυτό σημαίνει πως όλοι οι παράγοντες Εθνικής Ισχύος της Χώρας έχουν σχεδιάσει, μεθοδεύσει και εκτελούν τις ενέργειες ευθύνης των, προς υλοποίηση της ανωτέρω απόφασης του ΚΥΣΕΑ, σχετικά με την τουρκική απειλή.
Οι Ε.Δ. της Χώρας, ως ένας εκ των παραγόντων εθνικής ισχύος, μέσω της «Στρατιωτικής Στρατηγικής», έχουν την ευθύνη επίτευξης Αποτροπής απέναντι στην στρατιωτική τουρκική απειλή και αποτελεσματικής Άμυνα του Εθνικού χώρου και των Εθνικών συμφερόντων, αν η πρώτη συνιστώσα του Δόγματος αποτύχει.
Η πρώτη και βασική αρχή για την επίτευξη του πρώτου σκέλους, αυτό της «Αποτροπής», από τις Ε.Δ. είναι η διαθέσιμη ισχύς τους να πείθει τον αντίπαλο πως δεν τον συμφέρει να επέμβει, γιατί το κόστος των ενεργειών του θα είναι μεγαλύτερο από το σχεδιαζόμενο κέρδος του. Μικρότερη ισχύ από αυτή, έναντι υπαρκτής απειλής, είναι λάθος επένδυση, είναι πολύ κακή επένδυση.
Όμως και η ύπαρξη της κατάλληλης στρατιωτικής ισχύος για να επιτελέσει τον σκοπό της, έχει ανάγκη την ύπαρξη και άλλης μίας συνιστώσας. Αυτή της Πολιτικής βούλησης χρησιμοποίησής της, που πρέπει να γίνεται γνωστή στον αντίπαλο με τον πλέον πιστικό τρόπο. Την παρούσα περίοδο, πρέπει να επισημανθεί, οι αρμόδιοι φορείς της Κυβέρνησης, έχουν καταστίσει σαφές στην Τουρκία ότι, η Χώρα μας είναι έτοιμη να κάνει χρήση και της Στρατιωτικής της Ισχύος, προκειμένου να υπερασπίσει τα εθνικά της συμφέροντα.
Οι σχεδιασμοί Ερντογάν για την Μεσόγειο, στα πλαίσια της «Γαλάζιας Πατρίδας», δεν πρόκειται να σταματήσουν, αφού και η μεθοδολογία της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής είναι να φέρνει τα πράγματα στο «παρά πέντε», εκτός και αν η αξιολόγηση που έχουν κάνει οι υπηρεσίες τους για την πραγματική στρατιωτική ισχύ μας, είναι ότι πρέπει να την σεβαστούν. Αν η εκτίμηση τους είναι πως δεν θα έχουν εύκολο έργο στην θάλασσα και τον αέρα, διότι η αλήθεια είναι ότι εκεί θα παιχτεί το παιχνίδι, θα σκεφθούν πολύ την όποια πρόκληση. Φυσικά η άλλη παράμετρος που θα παίξει σοβαρό ρόλο στην εξέλιξη των πραγμάτων είναι οι πραγματικές προθέσεις της Ε.Ε και των μεγάλων χωρών αυτής, Γαλλίας και Γερμανίας, στην ανάληψη των «ευθυνών» της, βάσει των προβλέψεων των Συνθηκών περί αλληλεγγύης μεταξύ των μελών της.
Όμως, από τις κινήσεις που γίνονται στον τομέα της Στρατιωτικής μας Ισχύος φαίνεται ότι και στον αέρα και στην θάλασσα θα θέλαμε να είχαμε στην διάθεση μας κάτι πάρα πάνω. Επίσης σπεύδουμε για να επουλώσουμε τα «τραύματα» που προκάλεσε και σε αυτή την ισχύ μας, η οικονομική κρίση της τελευταίας 10ετίας, πολύ κακώς, κατά τη γνώμη μου, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα που θέλει ειδική έρευνα.
Όλα αυτά όμως, γίνονται με έναν γραφειοκρατικό αργό τρόπο που δεν συνάδει με τις δημόσιες πολιτικές δεσμεύσεις περί αποφασιστικότητας χρήσης της ισχύος αυτής, αν η Τουρκία προκαλέσει τα εθνικά μας συμφέροντα. Η αξιοποίηση των υφισταμένων οπλικών συστημάτων, αφού η απόφαση ελήφθη, έπρεπε να είχε γίνει «χθές». Αυτό λέει η λογική που η ορατή απειλή επιβάλλει. Όσον αφορά τα προγράμματα, αναβάθμισης των 84 F-16 και των νέων Φρεγατών που ακούμε συνεχώς, αυτά είναι για το μέλλον και όχι για το παρόν της Στρατιωτικής μας Ισχύος.
Αν λοιπόν η Στρατιωτική μας Ισχύς θέλει συμπλήρωμα για να μας εξασφαλίζει 100% Αποτροπή, έναντι της τουρκικής στρατιωτικής απειλής σε παρόντα χρόνο, με αυτά τα δύο προγράμματα δεν το επιτυγχάνουμε. Αν διπλωματικά παίζουν κάποιο ρόλο αυτό είναι άλλο θέμα. Έτσι αυτό που μένει ως ερωτηματικό για την ικανότητα αποτροπής από την υφισταμένη Στρατιωτική μας Ισχύ, είναι το πως την αξιολογεί ο Ερντογάν και το επιτελείο του. Όχι τι λέμε εμείς.
Η άποψη μου, που προέρχεται από τα διδάγματα της ιστορίας, είναι πως στα θέματα Εθνικής Άμυνας, όταν η απειλή είναι πραγματική και άμεση, τίποτα δεν πρέπει να αφήνεται στην αμφιβολία ή στο «περίπου» ή στο μάλλον, αλλά με αποφασιστικότητα να γίνονται κινήσεις που θα πείθουν απόλυτα περί των προθέσεων μας, αλλά κυρίως, περί των ικανοτήτων μας.
Η ιστορία από τον Β.Π.Π. και μετά, διδάσκει με πολύ έμφαση, πως σε όλες τις θερμές συγκρούσεις που έγιναν και σε όσες έφτασαν κοντά, αλλά δεν έγιναν, η Αεροπορική Ισχύς έπαιξε καταλυτικό ρόλο. Καμία δύναμη επιφανείας δεν θα μπορέσει να φέρει σε πέρας την αποστολή της χωρίς την αναγκαία αεροπορική κάλυψη. Όπως επίσης, μόνο με το «μακρύ χέρι» της Π.Α. θα εξουδετερωθούν Βάσεις υψηλής απειλής των Τ.Ε.Δ.(Βλήματα Ε-Ε) και όλα τα άλλα κέντρα ισχύος αυτών. Το πρόσφατο παράδειγμα στην Λιβύη με την νυκτερινή προσβολή των δυνάμεων τους στην Αλ-Ουατίγια, είναι μόνο ένα μικρό δείγμα για το τι είναι αυτό που θα τους αλλάξει ή ματαιώσει τα σχέδια τους.
Η Αεροπορική ισχύς της Χώρας μας, εκτιμώ ότι, χρειάζεται άμεσα 2 με 3 Μοίρες μαχητικών αεροσκαφών με τον πλήρη οπλισμό τους. Οι σύμμαχες χώρες Η.Π.Α. και Γαλλία που έχουν συμφέροντα και δεσμούς μαζί μας, όπως λένε οι ίδιες, θα μπορούσαν, με το αζημίωτο φυσικά, να μας πουλήσουν μεταχειρισμένα F-15C/D η πρώτη, και M-2000-5 ή -9 η δεύτερη. Αν δε η Γαλλία είχε η ίδια, διαθέσιμα κάποια Rafale F3 ή F4 (MICA IR/EM, MICA NG, SCALP EG,EXOSET, METEOR), ακόμα καλύτερα. Η επιχειρησιακή αξιοποίηση τους, είναι βέβαιο ότι θα ήταν πολύ γρήγορη. Η τοποθέτηση δε και μίας παραγγελίας για μετά από 4-5 χρόνια, 20-25 νέων Rafale F4 Hel με διαδικασίες G to G, θα οδηγούσε σίγουρα σε αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία με ότι αυτό συνεπάγεται.
Αναφέρομαι στη Γαλλία και τα αεροσκάφη της, πρώτον γιατί γνωρίζουμε τις δυνατότητες τους, ενώ ο αντίπαλος όχι, και δεύτερον, γιατί μάλλον είναι η μοναδική Ευρωπαϊκή χώρα που θα συζητούσε μία τέτοιου είδους άμεση συνεργασία.
Οι Η.Π.Α, αν θέλουν να αποδείξουν αυτά που λένε περί της αμυντικής συνεργασίας μαζί μας, σημερινής και μελλοντικής, δεν μπορούν εύκολα να αρνηθούν ένα τέτοιο αίτημα που εξασφαλίζει την ισορροπία στην Ανατολική Μεσόγειο, που οι ίδιοι λένε ότι επιδιώκουν.
Ομογένεια και Ισραηλινός παράγων μπορούν να παίξουν κάποιο ρόλο σε σχετικό μας αίτημα. Αν αυτή η επιλογή επιτευχθεί η Αποτροπή είναι εξασφαλισμένη, αν δεν έχουμε ήδη αργήσει.
Και τώρα στο μόνιμο ερώτημα ή την άποψη των περισσοτέρων, ότι «δεν γίνονται αυτά αφού λεφτά δεν υπάρχουν». Σίγουρα τα οικονομικά δεδομένα της Χώρας δεν επιτρέπουν εύκολες εξοπλιστικές κινήσεις. Όμως όταν πρόκειται για την Αμυνα της Χώρας απέναντι στην απροκάλυπτη και δεδομένη τουρκική επιθετικότητα, η οικονομική προσέγγιση αυτών των θεμάτων παίρνει άλλη διάσταση, άλλο βάρος και άλλη σημασία.
Μία πρόχειρη πρώτη εκτίμηση για το κόστος όλων των μεταχειρισμένων αεροσκαφών, αυτό δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 2 δις δολ. Η αγορά νέων Rafale είναι άλλη σύμβαση και μπορεί να έχει άλλους μελλοντικούς οικονομικούς διακανονισμούς.
Κατ’αρχήν η πρόταση αυτή, για άμεση αύξηση της Αεροπορικής μας ισχύος, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά και την Κύπρο, γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει το ενδεχόμενο δύο πηγών χρηματοδότησης. Νομίζω για την Ασφάλεια και την Άμυνα του Ελληνισμού, όλοι έχουμε ευθύνες.
Η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ για τις επιστροφές στους Συνταξιούχους, φαίνεται ότι θα δημιουργήσει ένα πρόσθετο δημοσιονομικό κόστος στην Κυβέρνηση περί τα 4 δις Ευρώ, τα οποία, σύμφωνα με δηλώσεις αρμοδίων θα καταβληθούν με κάποιο τρόπο. Θα πρότεινα να καταβληθούν μόνο στους Συνταξιούχους των οποίων η σύνταξη είναι μέχρι και τα 800 ευρώ. Το περίσευμα που θα προκύψει να πάει άμεσα στην κάλυψη της ανωτέρω πρότασης για την εξασφάλιση της αναγκαίας Αποτροπής. Εκτιμώ πως όλοι οι Συνταξιούχοι, εν προκειμένω οι άνω των 800 ευρώ, θα δεχθούν να εξασφαλίσουν το μέλλον των παιδιών και των εγγονών όλων μας, από το να βελτιώσουν ελάχιστα το δικό τους βιοτικό επίπεδο. Αν στο μέλλον το Κράτος βρεθεί σε καλύτερη οικονομική κατάσταση μπορεί να επιστρέψει τα «δανεικά».
Η πρόταση στο σύνολο της στοχεύει στην άμεση, κατά το δυνατόν, επίτευξη της αναγκαίας και ικανής Αεροπορικής Ισχύος για εξασφάληση Στρατιωτικής Αποτροπής, αν από τις εκτιμήσεις της Κυβέρνησης, τα εξαγγελθέντα σχέδια του Ερντογάν έχουν βάση. Και αυτό γιατί η Αεροπορική Ισχύς είναι η μόνη που μπορεί ΑΜΕΣΑ να ματαιώσει τα σχέδια περί «Γαλάζιας Πατρίδας». Αν ήδη έχει βρεθεί άλλος οικονομικότερος τρόπος Αποτροπής, ή η Ηγεσία των Ε.Δ διαβεβαιώνει ότι με την σημερινή και «αυριανή» Αεροπορική Ισχύ που διαθέτουμε, είμαστε ασφαλείς, τότε δεν υπάρχει πρόταση. Αν όμως για οικονομικούς λόγους ή άλλους, προσποιούμαστε τους επαρκείς, τότε να θυμίσω τα λόγια ενός Αμερικανού Προέδρου (John F. Kennedy): «Δεν υπάρχει έκπτωση στην τιμή για την Άμυνα».
23 Ιουλίου 2020 – Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α. Ευάγγελος Γεωργούσης
Επίτιμος Δκτης Δ.Α.Ε.
Πρόεδρος Συνδέσμου Αποφοίτων Σχολής Ικάρων